Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα συνήθιζε να αστειεύεται με την προοπτική του θανάτου. Έλεγε μάλιστα στους φίλους του χαρακτηριστικά: «όπως δεν ανησυχούσα για το ότι θα γεννηθώ, έτσι δεν ανησυχώ και για το ότι θα πεθάνω…».

Στο χρηματιστήριο των τροφίμων, ο γαλαζόπτερος τόνος είναι ένα από τα «βαριά χαρτιά». Για όσο καιρό υπάρχει ακόμη στις θάλασσες, η εκμετάλλευσή του θα δίνει σε αυτούς που τον εμπορεύονται μεγάλα κέρδη και στους ανά τον κόσμο γκουρμέ την πολυτέλεια ενός σπάνιου και γευστικού πιάτου.

Η περίφημη ρήση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον «it’s the economy stupid» (είναι η οικονομία ηλίθιε) παραμονές εκλογών του 1992, ήταν αναμφίβολα το μότο και της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου που ζήσαμε στη χώρας μας. Για τη νέα κυβέρνηση δε, θα αποτελεί για πολύ καιρό τον τίτλο του σταυρόλεξου της ελληνικής οικονομίας, η οποία περνάει τη πιο δύσκολη περίοδό της εδώ και πολλά χρόνια.

Από το 1949 που η Μαοϊκή επανάσταση κυριάρχησε στην Κίνα, οι σχέσεις του Πεκίνου με τη μικρή Ταιβάν όπου είχε καταφύγει η εξόριστη κυβέρνηση της Κουομιντάνγκ του Τσάνγκ Κάι Σεκ ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας δεν αναγνωρίζει σαν κράτος την Ταιβάν, θεωρώντας την τμήμα της επικράτειάς της αποκαλώντας την Κινεζική Ταϊπέι και από την άλλη η Ταϊβάν η οποία εκλέγει δική της κυβέρνηση βρίσκεται κάτω από ένα περίεργο διεθνές πολιτικό στάτους.