Αν ρίξει κανείς μια ματιά το τελευταίο διάστημα στον διεθνή τύπο τι γράφεται για την Ιρλανδία θα συμπεράνει ότι η χώρα κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση  να επιστρέψει στην ανάπτυξη και λίαν συντόμως και στις αγορές. Η αλήθεια είναι ότι η Ιρλανδία όντως μέχρι στιγμής μπορεί να καυχιέται ότι τα πάει πολύ καλύτερα από τις άλλες δύο ευρωπαϊκές χώρες που έχουν προσφύγει στο ΔΝΤ. Και μάλιστα χωρίς να έχει αναγκαστεί να επιβάλει σειρά σκληρών φόρων όπως γίνεται για παράδειγμα στην Ελλάδα. 

Στην τελευταία σκηνή ενός βραβευμένου ντοκιμαντέρ του για τη χρηματιστηριακή σπέκουλα στα εμπορεύματα και ειδικότερα στα τρόφιμα, ο Γιώργος Αυγερόπουλος ρωτά έναν Αμερικανό χρηματιστή αν βλεπει στο μέλλον το νερό να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης στα χρηματιστήρια. Η απάντησή του ήταν «ίσως».

 Από τη δεκαετία του ‘60 η CIA είχε ξεκινήσει να αναθέτει αρκετές από τις «βρώμικες δουλειές της» σε ιδιωτικές εταιρίες. Η πρακτική αυτή ελαχιστοποιούσε τον κίνδυνο να κατηγορηθεί η αμερικανική κυβέρνηση για παρανομίες σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Όταν όμως εμπλέκονται ιδιώτες και κάτι πάει στραβά με τις αμοιβές – που πάντα είναι υψηλές- τότε υπάρχει ο κίνδυνος να βγουν όλα στη φόρα.

Όσοι έχουν δει την ταινία «Η ζωή είναι ωραία» θα θυμούνται την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Ρομπέρτο Μπενίνι που του χάρισε το Όσκαρ καλύτερου πρώτου αντρικού ρόλου. Λίγοι πάντως γνωρίζουν ότι ο πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν βασισμένος στην αληθινή ιστορία του Ρουμπίνο Ρομέο Σαλμόνι, που επέζησε του κολαστηρίου του Άουσβιτς και κατέγραψε την εμπειρία του .