Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες, περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.
To δίκτυο του παγκόσμιου καπιταλισμού
Στο γνωστό τους βιβλίο «Η Αυτοκρατορία» οι Αντόνιο Νέγκρι και Μάικλ Χάρντ ισχυρίζονται ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό τα κράτη έχουν παραχωρήσει μέρος της κυριαρχία τους σε ένα υπερεθνικό δίκτυο εξουσίας που ελέγχεται από τις δυνάμεις τις αγοράς. Το μόρφωμα αυτό στην ουσία ελέγχει τον κόσμο με εργαλείο τις πολιτικές δυνάμεις και τη στρατιωτική μηχανή χωρών όπως η ΗΠΑ.
Τα κορίτσια της Χιλής
Ευρώπη – Λατινική Αμερική, βίοι αντίθετοι. Τη στιγμή που στη γηραιά ήπειρο ο φονταμενταλισμός των αγορών με την πρόφαση του χρέους τσακίζει εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικό κράτος, στη Λατινική Αμερική και μάλιστα σε χώρες που τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχούν οι δεξιές κυβερνήσεις, το νεοφιλελεύθερο μοντέλο αμφισβητείται και προκαλεί μεγάλες εξεγέρσεις.
Παγκόσμια απειλή η ανεργία
Στο τέλος του χρόνου περίπου 3,1 δισεκατομμύρια πολιτών σε όλο τον κόσμο θα είναι εργαζόμενοι. Παρά το γεγονός ότι ποτέ μέχρι σήμερα η αγορά εργασίας δεν είχε δει τόσο υψηλό αριθμό εργαζομένων υπάρχει γενικότερα η αίσθηση η απασχόληση σήμερα βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση που τη βιώνουν περισσότερο οι αναπτυγμένες οικονομίες που προσπαθούν αγκομαχώντας να αφήσουν πίσω τους την ύφεση.
Η Αργεντινή σύντομα θα ταΐζει το 10% του πλανήτη
Στον παραλληλισμό της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας με την κρίση στην Αργεντινή το 2001 συχνά παραβλέπεται ένα σημαντικό στοιχείο. Η Αργεντινή είχε τότε σημαντική παραγωγή τροφίμων και πρώτων υλών για την παραγωγή τροφίμων. Παραγωγή ικανή για να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών της. Ωστόσο η χώρα υπέφερε από πείνα και στις νότιες επαρχίες καταγράφηκαν εκατοντάδες θάνατοι.
ΗΠΑ-Ρωσία συμμαχία για τα κοιτάσματα της Αρκτικής
Πού να φαντάζονταν ο Φρέντερικ Άλφρεντ Κουκ, ο Ρόαλντ Αμούδσεν και άλλοι πρωτοπόροι εξερευνητές ότι, σχεδόν έναν αιώνα μετά την κατάκτηση του Βόρειου Πόλου, για την οποία ρίσκαραν τη ζωή τους, ο Αρκτικός Κύκλος θα βρισκόταν στο επίκεντρο ενός γεωπολιτικού πόκερ, με έπαθλο τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, νέους εμπορικούς δρόμους και παρθένες περιοχές για αλιεία.
Λιβύη. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ετοιμάζονται για μπίζνες
Η ανατροπή του Καντάφι στη Λιβύη αποτελεί τη σημαντικότερη εξέλιξη στο σύνολο της «αραβικής άνοιξης» και ανοίγει την παρτίδα για ένα πολύ ενδιαφέρον γεωπολιτικό παιχνίδι. Παιχνίδι που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς για την Ευρώπη ανοίγει διάπλατα μια τεράστια αγορά για εκμετάλλευση
Η "μαγική εικόνα" του ιρλανδικού θαύματος
Αν ρίξει κανείς μια ματιά το τελευταίο διάστημα στον διεθνή τύπο τι γράφεται για την Ιρλανδία θα συμπεράνει ότι η χώρα κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση να επιστρέψει στην ανάπτυξη και λίαν συντόμως και στις αγορές. Η αλήθεια είναι ότι η Ιρλανδία όντως μέχρι στιγμής μπορεί να καυχιέται ότι τα πάει πολύ καλύτερα από τις άλλες δύο ευρωπαϊκές χώρες που έχουν προσφύγει στο ΔΝΤ. Και μάλιστα χωρίς να έχει αναγκαστεί να επιβάλει σειρά σκληρών φόρων όπως γίνεται για παράδειγμα στην Ελλάδα.
Τώρα οι κερδοσκόποι διψούν για νερό
Στην τελευταία σκηνή ενός βραβευμένου ντοκιμαντέρ του για τη χρηματιστηριακή σπέκουλα στα εμπορεύματα και ειδικότερα στα τρόφιμα, ο Γιώργος Αυγερόπουλος ρωτά έναν Αμερικανό χρηματιστή αν βλεπει στο μέλλον το νερό να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης στα χρηματιστήρια. Η απάντησή του ήταν «ίσως».
Τρομοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και μυστικές πτήσεις της CIA
Από τη δεκαετία του ‘60 η CIA είχε ξεκινήσει να αναθέτει αρκετές από τις «βρώμικες δουλειές της» σε ιδιωτικές εταιρίες. Η πρακτική αυτή ελαχιστοποιούσε τον κίνδυνο να κατηγορηθεί η αμερικανική κυβέρνηση για παρανομίες σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Όταν όμως εμπλέκονται ιδιώτες και κάτι πάει στραβά με τις αμοιβές – που πάντα είναι υψηλές- τότε υπάρχει ο κίνδυνος να βγουν όλα στη φόρα.
Ρουμπίνο Ρομέο Σαλμόνι. Η ζωή είναι ωραία έτσι κι αλλιώς
Όσοι έχουν δει την ταινία «Η ζωή είναι ωραία» θα θυμούνται την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Ρομπέρτο Μπενίνι που του χάρισε το Όσκαρ καλύτερου πρώτου αντρικού ρόλου. Λίγοι πάντως γνωρίζουν ότι ο πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν βασισμένος στην αληθινή ιστορία του Ρουμπίνο Ρομέο Σαλμόνι, που επέζησε του κολαστηρίου του Άουσβιτς και κατέγραψε την εμπειρία του .