H Αραβική Άνοιξη άρχισε να ανθίζει και πάλι έγραφε ο διεθνής τύπος την εβδομάδα που πέρασε. Μετά την Αίγυπτο πήρε σειρά η Τυνησία αλλά ο μεγαλύτερος φόβος είναι τώρα μη φτάσει το φυτίλι τις εξέγερσης στη Λιβύη, καθώς για το πρώην «βασίλειο» του Καντάφι υπάρχει μια σημαντική διαφορά: Οι πολίτες έχουν ακόμη τα όπλα στα σπίτια τους και ο στρατός είναι κατακερματισμένος και ημιαυτόνομος. Τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας στην Βεγγάζη με την πυρπόληση της Αμερικανικής πρεσβείας και τον θάνατο του πρέσβη και άλλων τριών διπλωματών αποδεικνύουν ότι οι πολιτικοί στην Τρίπολη δεν ελέγχουν τίποτα περισσότερο από τα κομπιούτερ των γραφείων τους.
Την εβδομάδα που μας πέρασε υπήρξε μια απρόσμενη και πρωτοφανής εξέλιξη. Στη Βόρειο Αφρική εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά –παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία διεθνής αναγνώριση- ο ισλαμικός νόμος σε μια μεγάλη περιοχή. Τουαρέγκ και ισλαμιστές αντάρτες κατέλαβαν το βόρειο Μάλι μια περιοχή που περιλαμβάνει τις πόλεις Γκάο, Κιντάλ και Τιμπουκτού και επέβαλαν τη σαρία.
Η ανατροπή του Καντάφι στη Λιβύη αποτελεί τη σημαντικότερη εξέλιξη στο σύνολο της «αραβικής άνοιξης» και ανοίγει την παρτίδα για ένα πολύ ενδιαφέρον γεωπολιτικό παιχνίδι. Παιχνίδι που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς για την Ευρώπη ανοίγει διάπλατα μια τεράστια αγορά για εκμετάλλευση
My writings on this page have been published (or intended for publication) in newspapers, magazines and various websites. They do not always reflect my personal views but I find them interesting.
Opinions on my blog are personal and do not necessarily reflect those of my employers.