Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες,  περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.


Κυριακή, 31 Μαρτίου 2013 02:00

Γ. Ντάισελμπλουμ. Ο λαγός της Μέρκελ

Written by
Με τη μία στα βαθιά έπεσε ο νέος πρόεδρος του eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ. Τυπικό δείγμα, «ευρωκράτη» ή «ευρωμάνατζερ» - όπως αποκαλείται η νέα γενιά των Ευρωπαίων πολιτικών και γραφειοκρατών των Βρυξελλών - με την υπόθεση της Κύπρου που κλήθηκε να διαχειριστεί αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων του ως πρόεδρος του eurogroup, ο Ντάισελμπλουμ έδωσε το στίγμα των προθέσεών του και την πολιτική του ταυτότητα.
Με την πρώτη απόφαση του eurogroup στην οποία περιλαμβανόταν και το κούρεμα των μη ασφαλισμένων καταθέσεων, ο κ. Ντάισελμπλουμ χαρακτηρίστηκε –και όχι άδικα- «παιδί της Μέρκελ». Το γεγονός ήρθε να επιβεβαιώσει εμμέσως ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που πριν από τρεις ημέρες υπερασπίστηκε τον Ντάισελμπλουμ όταν ο τελευταίος έκανε λόγο για εφαρμογή του κυπριακού μοντέλου κουρέματος των καταθέσεων και στην υπόλοιπη ευρωζώνη.

Ο Γερούν Ρενέ Βίκτορ Ντάισελμπλουμ, γεννήθηκε το 1966 στο Αϊντχόβεν της Ολλανδίας. Φοίτησε σε καθολικό σχολείο και σπούδασε αγροοικονομία και οικονομικά επιχειρήσεων σε Ολλανδία και Ιρλανδία. Σε ηλικία 19 χρονών έγινε μέλος του Εργατικού κόμματος της χώρας του, σε εποχές που η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη κάλπαζε. Μέχρι το 2000 εργάστηκε για το Εργατικό κόμμα σε διάφορες κομματικές θέσεις και υπουργεία.
Βουλευτής εξελέγη για πρώτη φορά το 2000 και μέχρι πέρυσι ήταν βουλευτής με μια μικρή διακοπή το 2002 όταν το Εργατικό Κόμμα υπέστη συντριπτική ήττα στις εκλογές.
Ασχολήθηκε με θέματα εκπαίδευσης ενώ πέρυσι για μια μικρή περίοδο διετέλεσε και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος του.
Τον περασμένο Νοέμβριο, έγινε υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση Συνασπισμού υπό τον δεξιό Μαρκ Ρούτε αναλαμβάνοντας έτσι την πιο υψηλή στην μέχρι τότε καριέρα του, θέση ευθύνης.

Ο άφθαρτος, και έχων τα «σοσιαλδημοκρατικά διαπιστευτήρια» Ντάισελμπλουμ, ήταν λοιπόν μια πρώτης τάξης επιλογή για τη θέση του επικεφαλής του eurogroup. Μεταξύ του Σόιμπλε και του Γάλλου υπουργού Πιερ Μοσκοβισί που είχαν επίσης προταθεί για τη θέση, ο Ντάισελμπλουμ αποτέλεσε μια συμβιβαστική λύση που θα ικανοποιούσε τους πάντες, και θα αποφεύγονταν οι δυσάρεστοι συμβολισμοί. Αποδεικνύεται ωστόσο ότι ο Ολλανδός υπουργός οικονομικών έχει ξεκινήσει να κάνει τη δουλειά που θα έκανε ο Σόιμπλε αν ήταν στη θέση του.

Το Φεβρουάριο ο Ντάισελμπλουμ χειρίστηκε τη διάσωση της τράπεζας SNS Reaal η οποία δεν χρεοκόπησε αλλά ανακεφαλαιοποιήθηκε με επιβάρυνση τραπεζών, μετόχων και ομολογιούχων .
Ωστόσο στην περίπτωση της Κύπρου δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία ο κ. Ντάισελμπλουμ, προφανώς έχοντας και με τις πλάτες της Γερμανίας.
Ο νέος επικεφαλής του eurogroup, σαφώς και δεν κάνει ότι του κατέβει. Οι απόψεις περί επέκτασης του κυπριακού μοντέλου δεν ήταν απλά μια αδέξια δήλωση αλλά αποτυπώνει τις προθέσεις της ευρωζώνης. Ο Ντάισελμπλουμ δεν δίστασε επίσης να αναφερθεί στη Σλοβενία τη Μάλτα και το Λουξεμβούργο, ως χώρες που θα έπρεπε να προβούν σε ανάλογη συρρίκνωση του τραπεζικού τους τομέα για να εισπράξει τη σύμφωνη γνώμη τόσο του Σόιμπλε όπως αναφέραμε ήδη όσο και του κεντρικού τραπεζίτης της Ολλανδίας Κλάας Κνοτ.
Η «βόμβα» Ντάισελμπλουμ δεν ήταν και τόσο βόμβα καθώς λίγο νωρίτερα η ισπανική κυβέρνηση είχε ανοίξει θέμα δήμευσης καταθέσεων με σκοπό να συγκεντρωθούν δύο δισεκατομμύρια ευρώ, έστω και αν σε πρώτη φάση δεν θα ξεπεράσει το 0,3%.

Φαίνεται ότι κατά τον νέο πρόεδρο του eurogroup ο Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης (ESM) θα ήταν μέσο σωτηρίας έσχατης ανάγκης και ότι οι αποταμιευτές θα κληθούν ουσιαστικά να τον υποκαταστήσουν αναλαμβάνοντας το ρίσκο των αποταμιεύσεών τους. Εξομοιώνει δηλαδή ο Ολλανδός τεχνοκράτης τους αποταμιευτές με τους επενδυτές.
Ο Ντάισελμπλουμ με τις δηλώσεις του γκρέμισε τα χρηματιστήρια και χτύπησε συναγερμό στις διεθνείς αγορές. Δεν έχει πλέον καμία σημασία αν στη συνέχεια προσπάθησε να ανασκευάσει ή κάποιοι συνάδελφοί του στις Βρυξέλλες επικαλέστηκαν την απειρία του για να τον δικαιολογήσουν. Διεθνείς οίκοι και μεγάλες τράπεζες ήδη μιλούν για τις αποταμιεύσεις σαν να είναι μια ακόμη ριψοκίνδυνη επένδυση όπως οι υπόλοιπες.
Όσο για την ευρωζώνη, όταν οι πολίτες αρχίσουν να τρώνε την «καυτή πατάτα» που μαγειρεύει ο Ντάισελμλπουμ θα είναι έτοιμοι και να την χωνέψουν…

Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 31-3-2013


Read 1098 times