Displaying items by tag: νερό
Πέτρος Βαρελίδης: Ξεκινάμε το καλοκαίρι με λιγότερο νερό στους ταμιευτήρες από ότι είχαμε πέρυσι
Το 2024, μετά από πολλά χρόνια, επέστρεψε στο λεξιλόγιό μας η λέξη «λειψυδρία». Η χώρα αντιμετώπισε όχι βέβαια οξύ πρόβλημα, με εξαίρεση κάποιες περιοχές, που επιστράτευσαν τις αφαλατώσεις, αλλά για πρώτη φορά μετά από χρόνια χτύπησε ένα καμπανάκι κινδύνου φέρνοντας στα χείλη όλων το ερώτημα. «Τι θα κάνουμε με το νερό στα επόμενα χρόνια».
Β. Ζόραπας: «Καμπανάκι κινδύνου» και για τα υπόγεια νερά της χώρας μας
Το πρόβλημα της λειψυδρίας στη χώρα μας εξακολουθεί να υφίσταται παρά το γεγονός ότι τώρα το χειμώνα, με τις πρώτες βροχές το ξεχάσαμε. Το πρόβλημα γίνεται ορατό στους άδειους ταμιευτήρες των νησιών αλλά και στη χαμηλή στάθμη των λιμνών και των φραγμάτων από τα οποία υδροδοτούνται οι πόλεις και αρδεύουν οι αγρότες τα χωράφια.
Μανώλης Κουτουλάκης: Στα «εμπορικά νησιά» το νερό πρέπει να πληρώνεται με αναλογικότητα
«Το νερό πρέπει να πληρώνεται με αναλογικότητα στα μεγάλα εμπορικά νησιά γιατί δεν είναι δυνατό να επωμιστεί ο ντόπιος πληθυσμός την εποχικότητα του τουρισμού. Φυσικά ούτε διανοούμαστε να κόψουμε το νερό σε κάποιον που δεν έχει να πληρώσει».
Γιώργος Βλόντζος: «Η λειψυδρία απειλεί τη Θεσσαλία - Μη αναστρέψιμη η κατάσταση, αν δεν δράσουμε»
Η απειλή της λειψυδρίας επανήλθε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Με τις πρώτες βροχές την ξεχάσαμε, αλλά αν οι κλιματικές συνθήκες στο εξής είναι αντίστοιχες με τα δυο προηγούμενα καλοκαίρια, η συζήτηση αλλά κυρίως η απειλή θα επανέλθουν. Ήδη, για την Αττική ειδικότερα, ο φετινός χειμώνας ξεκινά με τους ταμιευτήρες που την υδροδοτούν με μια μείωση της τάξης του 30% σε σχέση με πριν δύο χρόνια.
«Η λειψυδρία είναι και πρόβλημα συσσωρευμένων παθογενειών του συστήματος διαχείρισης των υδάτων»
Το καλοκαίρι που μας πέρασε είδαμε να χτυπά την πόρτα της χώρας η απειλή της λειψυδρίας. Νησιά κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ στους ταμιευτήρες από τους οποίους υδροδοτείται η Αττική η στάθμη υποχώρησε κατά 30% σε σχέση με πριν δυο χρόνια. Τι θα γίνει με το νερό στο άμεσο μέλλον; Θα έχουμε επάρκεια; Θα χρειαστεί μήπως να το πληρώσουμε ακριβότερα; Θα έχουν νερό τα νησιά και οι αγρότες; Σε τι κατάσταση είναι τα δίκτυα και ποιες οι παθογένειες του συστήματος διαχείρισης των υδάτων στη χώρας μας;
Η Ελλάδα που διψά: Μπορεί να στερέψουν οι πηγές μας; Πόσο θα πληρώσουμε το νερό;
Υπάρχει πρόβλημα με την επάρκεια νερού στην Ελλάδα; Πολλές περιοχές της χώρας κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το καλοκαίρι που μας πέρασε, ενώ η στάθμη στους μεγάλους ταμιευτήρες που υδροδοτούν την Αττική και άλλες περιοχές, μειώθηκε σημαντικά και απότομα. Το θέμα του νερού ωστόσο δεν εξαντλείται στα όσα συμβαίνουν τους καλοκαιρινούς μήνες...
Το κόστος της λειψυδρίας
Υπάρχει πρόβλημα με την επάρκεια νερού στην Ελλάδα; Πολλές περιοχές της χώρας κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το καλοκαίρι που μας πέρασε, ενώ η στάθμη στους μεγάλους ταμιευτήρες που υδροδοτούν την Αττική και άλλες περιοχές, μειώθηκε σημαντικά και απότομα.
Νείλος: Το φράγμα της Αιθιοπίας και οι απρόβλεπτες γεωπολιτικές και περιβαλλοντικές συνέπειες
Συχνά λέγεται ότι ο επόμενος μεγάλος πόλεμος θα είναι για το νερό. Στην ιστορία - και στην πρόσφατη ιστορία, μάλιστα - έχουν γίνει αρκετές μικρές, έως και μεγάλες, συγκρούσεις για το νερό, με χαρακτηριστικότερη, ίσως, περίπτωση τη διένεξη Ισραήλ – Συρίας, που κατέληξε σε πόλεμο.
Οι κερδοσκόποι θέλουν και το νερό
Το τελευταίο διάστημα πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων με στόχο να μειωθούν τα χρέη μας και να ορθοποδήσει η οικονομία μας. Μεταξύ των υποψηφίων, έχουν ακουστεί – με τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση ότι ο έλεγχος του δικτύου είναι αδιαπραγμάτευτος- η εκχώρηση μεριδίων της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ
Αδειάζει από νερό ο πλανήτης
«Νερό, νερό παντού κι ούτε μια σταγόνα για να πιω…» έγραφε σε ένα ποίημα του πριν από δύο αιώνες ο Σάμιουελ Κόλεριτζ. Δυστυχώς η φράση του Κόλεριτζ είναι σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς οι υδάτινοι πόροι του πλανήτη υφίστανται διαρκή υποβάθμιση με αποτέλεσμα στις επόμενες δεκαετίες να κινδυνεύουμε -και αν όχι εμείς, σίγουρα τα παιδιά μας- να πούμε το νερό νεράκι.