«Ελλάδα και Ισπανία έχουν αρχίσει να ανακτούν την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων και των αγορών», τονίζει ο Αντόνιο Λόπεθ Ιστούριθ. Για τον Ισπανό ευρωβουλευτή και γενικό γραμματέα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και στη μεγαλύτερη συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών στην πολιτική. Ο κ. Ιστούριθ βρέθηκε πρόσφατα στη χώρα μας και μιλώντας στον ΤτΚ στέλνει το μήνυμα του με τρεις φράσεις: «περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη πληροφόρηση και απομόνωση των λαϊκιστών»
-Έχετε πει ότι το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι η απώλεια εμπιστοσύνης. Μετά από τρία χρόνια κρίσης και αφού έχουν μπει κι άλλες χώρες στο μάτι του κυκλώνα εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι το πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης; Έχει ανακτήσει η Ευρώπη λίγη από τη χαμένη της αξιοπιστία;
Πριν από τρία, τέσσερα χρόνια υπήρξαν κάποιες χώρες που έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, όχι μόνο στη Ευρώπη όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτές οι χώρες μέσα από τις μεταρρυθμίσεις που έκαναν έχουν αρχίσει να κερδίζουν σταδιακά την εμπιστοσύνη των αγορών. Θα θέλαμε ο ευρωπαίος πολίτης να αρχίσει να νιώθει αυτή την εμπιστοσύνη περισσότερο καθώς είναι αποτέλεσμα των θυσιών που έκανε αυτά τα χρόνια. Η κρίση στην Ευρώπη δεν προέκυψε μόνο από το ότι κάποιες χώρες δεν εκπλήρωσαν τους όρους του σύμφωνου σταθερότητας -κάτι που σήμερα δεν πιστεύω ότι είναι μείζονος σημασίας- . Πιστεύω ότι σήμερα έχουμε ξεπεράσει αυτή τη φάση και το περιβάλλον είναι πολύ πιο θετικό. Το ευρώ δεν είναι πλέον σε κίνδυνο και πιστεύω ότι από αυτή την κρίση θα βρει ισχυρότερο. Γιατί; Γιατί μέσα από αυτή την κρίση θα βγουν ισχυρότερα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που ελέγχουν το ευρώ όπως η ΕΚΤ και ο μηχανισμός για τον έλεγχο της δημοσιονομικής σταθερότητας ο αποκαλούμενος και "ευρωπαϊκό εξάμηνο". Πριν πέντε χρόνια αυτό δεν μπορούσε να γίνει γιατί δεν υπήρχαν οι μηχανισμοί. Τα κράτη μέλη δεν έδιναν την εξουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ελέγξει τι συνέβαινε στις εθνικές οικονομίες. Τώρα με το "ευρωπαϊκό εξάμηνο" οι Βρυξέλλες μπορούν να γνωρίζουν πραγματικά τι συμβαίνει στην οικονομία της κάθε χώρας. Αυτό είναι που θα φέρει πίσω την εμπιστοσύνη που χάσαμε. Πολλοί θα θέλαμε αυτό να γίνει πιο γρήγορα, αλλά τουλάχιστον γίνεται. Πριν από δύο χρόνια κανένας δεν μιλούσε στις Βρυξέλλες για δημοσιονομικό έλεγχο ή δημοσιονομική ένωση αλλά σήμερα αποτελεί καθημερινό θέμα συζήτησης.
-Η ύφεση στην Ελλάδα ξεπέρασε τα τελευταία χρόνια το 17% και η ανεργία πλησιάζει το 27%. (Η τρόικα αρχικά υπολόγιζε ανεργία 14%). Θεωρείται επιτυχημένο το σχέδιο προσαρμογής της τρόικας.
Πιστεύω ότι ναι. Γιατί βλέπουμε ότι η εμπιστοσύνη για την οποία λέγαμε παραπάνω επιστρέφει. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Ισπανίας και της Ελλάδας, με τη σοβαρότητα που επιδεικνύουν οι Μαριάνο Ραχόι και Αντώνης Σαμαράς θα λέγαμε ότι επανήλθε η σοβαρότητα. Η εμπιστοσύνη των ευρωπαίων ότι έχουν απέναντί τους ανθρώπους που λένε τα πράγματά με το όνομά τους. Πρέπει να σας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι έχει αλλάξει το κλίμα στην Ευρπώπη τόσο για την Ισπανία όσο και για την Ελλάδα Δεν είναι δυνατό να δίνονται στοιχεία ψευδή όπως συνέβη στο παρελθόν. Αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί.
Αυτές λοιπόν οι κυβερνήσεις που πληρώνουν το πολιτικό κόστος στη χώρα τους με τα σκληρά μέτρα που παίρνουν, έξω κερδίζουν την εμπιστοσύνη των εταίρων τους γεγονός που μεσοπρόθεσμα θα τους επιτρέψει να εφαρμόσουν στις χώρες τους μέτρα για να ανακουφίσουν τους συμπολίτες τους.
-Αξιολογείτε θετικά λοιπόν την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης;
Πολύ θετικά. Και πιστεύω ότι αυτή η σοβαρότητα που επιδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση σταδιακά θα κάνει την τρόικα να χαλαρώσει την πίεση στην Ελλάδα.Οι πολίτες σταδιακά θα αρχίσουν να νιώθουν τη χαλάρωση της πίεσης, όχι με την ταχύτητα που θα θέλαμε, αλλά σίγουρα έχουν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα θετικά σημάδια.Δεν θα πρέπει να δημιουργούμε στους πολίτες μεγάλες προσδοκίες αλλά να τους καταστήσουμε ξεκάθαρο ποιες είναι οι νέες πολιτικές και η πραγματική κατάσταση, όσο σκληρή κι αν είναι.
-Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει μεγάλη αντίδραση από μια μερίδα του κόσμου η οποία εκφράζεται και πολιτικά μέσα από κάποια κόμματα.
Πρέπει να περάσουμε σε μία νέα φάση όπου ο κόσμος θα συμμετέχει περισσότερο στην πολιτική. Επιτέλους θα πρέπει ο κόσμος να διαβάζει τα προγράμματα των κομμάτων, να αποκτήσει μεγαλύτερη πολιτική συνείδηση και να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή. Θα ήθελα να ενθαρρύνω κυρίως τους νέους να συμμετάσχουν ενεργότερα στην πολιτική, με τις προτάσεις τους και την κριτική του. Το κίνημα των αγανακτισμένων στην Ισπανία ήταν ένα σημαντικό μάθημα για ΄μένα. Έβγαλα συμπεράσματα από τα αιτήματα του κόσμου εκ των οποίων κάποια ήταν πολύ σοβαρά και πρέπει να γίνουν πράξη.
Εάν ο κόσμος μείνει έξω από την πολιτική, τελικά ποιος κερδίζει;
Η εμπειρία μου στην Ευρώπη μου λέει ότι τα λαϊκίστικα κινήματα, όταν έρχονται στην εξουσία μπορεί να έχουν λαϊκό έρεισμα αλλά δεν έχουν οργάνωση και εμπειρία να διαχειριστούν την κρίση. Αναφέρομαι στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ στην Ελλάδα. Ή για κόμματα, που δεν έχουμε ακόμη στην Ισπανία αλλά που θα μπορούσαν κάποια στιγμή να εμφανιστούν. Καταλαβαίνω ότι αυτά τα κόμματα με την αντιευρωπαϊκή φρασεολογία ανταποκρίνονται στην αγανάκτηση του πληθυσμού η οποία όμως προκύπτει από την έλλειψη ενημέρωσης.
-Και οι γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν έχει ευθύνη γι αυτό;
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να δώσουν περισσότερη πληροφόρηση. Δεν μπορεί να συνεχίζεται να γίνονται ευρωπαϊκά συμβούλια με κλειστές πόρτες. Ο Ευρωπαίος πολίτης πρέπει να ξέρει τι συζητείται εκεί για το μέλλον του. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αποκτήσει πολιτική εξουσία και όχι να παραμένει ένα γραφειοκρατικό όργανο. Με λίγα λόγια, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Ακόμη και στην Ισπανία, υπάρχουν κινήματα που ζητούν απόσχιση ή έξοδο από την Ευρώπη αλλά τελικά είδατε τι έγινε στην Καταλονία. Οι εθνικιστές απέτυχαν να πάρουν πλειοψηφία και ξέρετε γιατί. Γιατί οι πολίτες καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο από κάποιους πολιτικούς ότι η λύση στο πρόβλημά μας είναι «περισσότερη Ευρώπη» απέναντι στις αγορές και στον διεθνή ανταγωνισμό.
Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 13-1-2013