Εξωτικές γεύσεις, όμορφα εξωτικά πρόσωπα, εξωτικές μουσικές και χοροί και φυσικά, χρώματα, ήταν η συνταγή για ένα ακόμη επιτυχημένο Αφρικανικό Φεστιβάλ τέχνης και γαστρονομίας που κάθε χρόνο τέτοια εποχή πραγματοποιείται στην Αθήνα, με την στήριξη των πρεσβειών των Αφρικανικών χωρών.
Τα περίπτερα των χωρών ήταν στημένα από νωρίς περιμένοντας τους επισκέπτες, Έλληνες στην πλειοψηφία τους, που περιμένουν το φεστιβάλ κάθε χρόνο και συμμετέχουν σχεδόν ανελλιπώς.

Είναι κάποιες φορές που με λόγια δύσκολα περιγράφεις ένα γεγονός. Η καλύτερη περιγραφή δίνεται μέσα από εικόνες. Το διεθνές πλέον, φεστιβάλ tattoo της Αθήνας έκλεισε δέκα χρόνια ζωής μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις και χιλιάδες κόσμο να πηγαινοέρχεται στα δεκάδες περίπτερα των καλλιτεχνών.

Οι πρώτες προσπάθειες να αξιοποιηθούν τα υλικά που άφηναν οι πρόσφυγες στις παραλίες των νησιών όταν έφταναν από την Τουρκία - σωσίβια και οι βάρκες- ήταν πέρυσι, από κάποιους ανθρώπους στη Λέσβο. Με το πλαστικό από τις βάρκες -όσες τουλάχιστον γλίτωναν από διάφορους μαυραγορίτες που τις άρπαζαν και τις μεταπουλούσαν -φτιάχτηκαν σκηνές, τις οποίες ακόμη και σήμερα μπορεί να δει κανείς σε κάποια σημεία του νησιού. Κάποιοι εθελοντές επίσης, σκέφτηκαν από αυτά τα υλικά να φτιάξουν σακίδια για τους πρόσφυγες, για να τα χρησιμοποιήσουν στο ταξίδι τους στην Ευρώπη.

Τα drones, που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε ελικοπτεράκια με κάμερα, στην Ελλάδα είναι μια σχετικά καινούργια μόδα. Προς το παρόν, τα χρησιμοποιούμε μόνο για εναέριες λήψεις σε γάμους και βαφτίσεις και κυρίως στο σινεμά και στις διαφημίσεις, αν και αυτό δεν αφορά τον πολύ κόσμο.
Τελευταία είδαμε να χρησιμοποιούνται και στις ειδήσεις, ενώ όσοι πάνε σε διαδηλώσεις είναι πολύ πιθανό να είδαν κάποια στιγμή ένα τέτοιο μηχάνημα να αιωρείται σε αρκετό ύψος πάνω από τα κεφάλια τους.