Aν η πρωτοβουλία για μια ευρωμεσογειακή σύνοδο κρατών είχε σαν στόχο να χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, τα κατάφερε. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα δούμε πολύ σύντομα κάτι τέτοιο, αλλά πλέον η κυρίαρχη οικονομική πολιτική των Βρυξελλών-Βερολίνου, έχει για πρώτη φορά απέναντί της ένα συμπαγές κατά το δυνατό μέτωπο, με τις διαφορές του και τις αδυναμίες του.

“Η πιο σοβαρή συνέπεια της απόφασης για επιστροφή φόρων από την Apple στην Ιρλανδική κυβέρνηση, φοβάμαι ότι θα είναι να δούμε μεγάλες εταιρίες να κληθούν να πάρουν αποφάσεις αν θα αποσυρθούν από την ευρωπαϊκή αγορά και αν θα αναζητήσουν έδρες σε άλλες χώρες με ευνοϊκότερο φορολογικό σύστημα”, λέει στο CNN Greece από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο κ. Γιώργος Δουκίδης, διευθυντής του “Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Επιχειρείν” του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η προχθεσινή πρόσκληση του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι σε Άνγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ στο νησάκι Βεντοτένε της Ιταλίας, σε μία συνάντηση -προσπάθεια επανεκκίνησης της Ευρωπαϊκής ιδέας, μπορεί να ήταν καλή σε επίπεδο συμβολισμού αλλά φτωχή σε ουσία και αποτέλεσμα.Μια ωραία φιέστα δεν αλλάζει την πραγματικότητα και την κρίση που βιώνει αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση -ειδικά μετά το Brexit - χωρίς συγκεκριμένες αποφάσεις, που προς το παρόν δεν έχουν ληφθεί.

Όσο γρήγορα και ξαφνικά επλήγησαν οι ρωσοτουρκικές σχέσεις το Νοέμβριο του 2015 με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στα συροτουρκικά σύνορα, έτσι γρήγορα και ξαφνικά επανήλθαν στην πρότερη κατάσταση με αφορμή το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία πριν από ένα μήνα. Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για την νέα ρωσοτουρκική προσέγγιση και για το τι θα μπορούσε να σημάνει αυτό για τις σχέσεις της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά όπως φαίνεται από την εξέλιξη των πραγμάτων, το διακύβευμα για τις δύο πλευρές είναι η Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα η Συρία.