Τα κείμενά μου σε αυτή την σελίδα δημοσιεύθηκαν (ή προορίζονταν για δημοσίευση) σε
εφημερίδες,  περιοδικά και διάφορες ιστοσελίδες. Δεν αντανακλούν πάντα
τις προσωπικές μου απόψεις αλλά θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον.


Κυριακή, 20 Μαϊος 2012 03:00

Δουλειά δεν υπάρχει στην Ιρλανδία του μνημονίου

Written by

Μπορεί η οικονομία της να βρίσκεται ακόμη στην κόψη του ξυραφιού αλλά αν κατάφερε κάτι τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση της Ιρλανδίας -και αυτό θα πρέπει να της αναγνωριστεί- είναι ότι δημιούργησε μια θετική διεθνή εικόνα για την αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει την κρίση. Είναι άλλωστε και η χώρα μεταξύ αυτών που παίρνουν ευρωπαϊκή βοήθεια, που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα βγει πρώτη για δανεισμό στις αγορές.
Ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Ιρλανδία είναι η σταθεροποίηση και αντιστροφή της αρνητικής κατάστασης στην αγορά εργασίας. Μελέτη της ιρλανδικής τράπεζας KBC που βασίστηκε σε στοιχεία από 350 μεγάλα λογιστικά γραφεία της χώρας και δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα έδειξε ότι για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που βρήκε δουλειά ήταν περίπου ίδιος με τον αριθμό αυτών που έχασαν τη δουλειά τους.
Στην ίδια έρευνα φαίνεται ακόμη ότι για πρώτη φορά από το 2007 υπάρχει βελτίωση στο επιχειρηματικό κλίμα
Παρά τις προσπάθειες τις κυβέρνησης η αγορά εργασίας στην Ιρλανδία παραμένει η αχίλλειος πτέρνα τις οικονομίας. Ωστόσο στον τομέα αυτό η κυβέρνηση έχει να διδάξει αρκετά τις υπόλοιπες παραπαίουσες οικονομίες και όπως συμφωνούν οικονομικοί αναλυτές, όταν επιστρέψει η ανάπτυξη το εργατικό δυναμικό του πάλαι ποτέ κέλτικου τίγρη θα είναι έτοιμο για να την επιταχύνει.

Το ποσοστό ανεργίας στην Ιρλανδία έχει φτάσει επίσημα στο 14,6% που είναι το υψηλότερο από το 2009 όταν η χώρα διολίσθησε στην ύφεση. Ο αριθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων έχει φτάσει σε νέο ύψος ρεκόρ και η χώρα είναι αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης εδώ και δεκαετίες. Τον τελευταίο χρόνο έφυγαν από την Ιρλανδία 76.400 πολίτες, αριθμός που σηματοδοτεί μια αύξηση της τάξης του 16,9% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα.
 Το μεγαλύτερο πλήγμα έχει δεχθεί ο κατασκευαστικός τομέας και κατ επέκταση οι κλάδοι που συντηρούνται από αυτόν. Για να δοθεί μια τάξη μεγέθους από τις περίπου 270.000 εργαζόμενους που απασχολούσαν το 2007 οι κατασκευές, σήμερα  έχουν δουλειά οι 107.000 (μείωση άνω του 70%). Χιλιάδες εργαζομένων έχουν αναγκαστεί να αναζητήσουν δουλειά σε άλλους κλάδους ως ανειδίκευτοι με σαφώς μικρότερο μεροκάματο.

Η ιρλανδική κυβέρνηση απάντησε με ένα τεράστιο πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης. Χιλιάδες άνθρωποι που έχτισαν καριέρες στην κτηματαγορά, το εμπόριο και άλλους κλάδους εκπαιδεύονται για δουλειές που έκαναν οι πατεράδες και οι παππούδες τους όπως η γεωργία η κτηνοτροφία, η επεξεργασία κρέατος κ.α .
Για παράδειγμα το αγροτικό κολέγιο Κίντλαντον έχει παρουσιάζει αύξηση στον αριθμό των εγγραφών κατά 136% σε σχέση με το 2005, Πριν μερικά χρόνια δούλευε στο 85% της δυναμικότητας του και σήμερα διώχνει φοιτητές καθώς δεν μπορεί να πάρει νέους καθηγητές λόγω του μορατόριουμ της κυβέρνησης στις προσλήψεις.

 Το πρόβλημα είναι ότι δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας με αποτέλεσμα όσοι βγήκαν εκτός αγοράς να δυσκολεύονται να ξαναμπούν. Και όσο μεγαλώνει ο χρόνος της ανεργίας τόσο δυσκολότερη γίνεται η επανένταξη.
Το 60% των ανέργων στην Ιρλανδία σήμερα (περίπου 182.100 άνθρωποι είναι μακροχρόνια άνεργοι που σημαίνει ότι βρίσκονται εκτός αγοράς τουλάχιστον ένα χρόνο. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο σε σχέση με το 2010 και το δεύτερο υψηλότερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ μετά τη Σλοβακία.
Την ίδια στιγμή το ιδιωτικό χρέος έχει φτάσει στο δυσθεώρητο 124% τους ΑΕΠ υψηλότερα από τις υπόλοιπες οικονομίες της ευρωζώνης που παίρνουν εξωτερική βοήθεια. Το να βρει λοιπόν δουλεία το κράτος για 100.000 πρώην εργάτες στις κατασκευές και με πολλούς από αυτούς να έχουν απλήρωτα στεγαστικά δάνεια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Έτσι πολλοί καταφεύγουν στη λύση της μετανάστευσης οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον εξειδικευμένο προσωπικό.
Αυτό όμως έχει επιπτώσεις στην εσωτερική αγορά. Το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς της Ιρλανδίας την έχει κάνει «αγαπημένο» προορισμό μεγάλων πολυεθνικών όπως oι Google, Pfizer, Bristol – Myers, Facebook. H κυβέρνηση προσπαθεί να εκπαιδεύσει Ιρλανδούς εργαζόμενους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτών των εταιριών που πλέον δυσκολεύονται να βρουν προσωπικό εντός της χώρας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι  Google και  Facebook που πέρυσι ήταν για πρώτη φορά  μεταξύ των 10 μεγάλων εταιριών αναζήτησαν προσωπικό εκτός Ιρλανδίας.

Δημοσιεύθηκε στον Τύπο της Κυριακής 20-05-2012

Read 1281 times